Annemi düşündüğümde, Onunla ilgili yazı yazmak istediğim de kelimeler yetersiz kalıyor. O benim hayattaki ilk öğretmenim, en güvenli limanım, en sadık dostum oldu hep. Küçüklüğümden beri annemin yanımda olması bana hep güç verdi. O, bana yalnızca sevmeyi değil, sevmenin ne demek olduğunu da öğretti. Bir annenin sevgisi karşılıksızdır, sabırla doludur ve hiçbir zaman bitmez.
Annem, hayatım boyunca bana rehberlik eden bir yıldız gibiydi. Ne zaman yolumu kaybetsem, ne zaman umutsuzluğa kapılsam, annemin sesinde hep bir umut ışığı buldum. Bana her zaman doğru olanı yapmamı öğütlerken, hatalarımda da yanımdaydı, beni yargılamadan, sevgiyle kucakladı.
Bir annenin değeri, sözcüklere sığmayacak kadar derindir. Annem, bana sevgiyi, fedakarlığı ve sabrı öğreten insandır. Belki çoğu zaman ona yeterince teşekkür edemiyorum ama biliyorum ki, her şeyimi ona borçluyum. Bugün kim olduğum, hangi değerlere sahip olduğum tamamen onun sayesinde. Onun öğrettikleriyle yaşıyorum, onun dualarıyla ayaktayım.
Annemi sevmek, ona minnet duymak bir ömür sürecek bir yolculuk. Ne kadar büyürsem büyüyeyim, annemin bana olan sevgisi hep yanımda olacak. Onun gülümsemesi, sıcak elleri, beni kucakladığı anlar, en zor zamanlarımda bile içimi ısıtacak.
Annemin bana verdiği en büyük ders, sevgiyi ve sabrı hayatımın her anına yansıtmak oldu. O her zaman benim kahramanım oldu ve olmaya da devam edecek. Bir gün ona layık bir evlat olabilirsem, en büyük hayalimi gerçekleştirmiş olacağım.
Anne sevgisi, öyle derin, öyle güçlü ki... Anlatmak zor ama hissetmek kolay. Annemi her düşündüğümde kalbimde sımsıcak bir sevgi dalgası yükseliyor. Belki kelimeler bu sevgiyi tam anlamıyla anlatamıyor ama biliyorum ki, annem her şeyin ötesinde, en derin hislerimi zaten anlıyor.
Bazı bağlar vardır, kelimelerle ifade edilemeyecek kadar derindir. Annemle aramda böyle bir bağ var işte.Hayatın bize sunduğu tüm zorluklara ve zamanın getirdiği değişimlere rağmen, o bağ hep güçlü kaldı. Onun sevgisi, hayatımın her anında hissettiğim bir güvence oldu; beni saran, koruyan bir güç kaynağı gibi adeta...
Annem, sadece bir anne değil benim için; o, en yakın arkadaşım, en büyük sırdaşım, hayatımdaki en güvenilir insan. Küçüklüğümden bu yana aramızda oluşan bu bağ, her geçen gün daha da güçlendi. Bazen sadece bir bakışla ne düşündüğümü, ne hissettiğimi anladığını bilirim. Sanki kalbimdeki tüm duygular ona ayna gibi yansır. Benim mutluluğumda gülen, üzüntümde ağlayan canım ANNEM benim.
Bu bağ, bana neyin doğru olduğunu hatırlatan bir rehber gibi. Her zaman en iyisini yapmaya, en doğru kararları vermeye çalışırım, çünkü bilirim ki annem her zaman yanımda. Aramızdaki bu güçlü bağ sayesinde, hayatta ne kadar zorluk yaşarsam yaşayayım, onun desteğiyle ayakta kalmayı başardım. Annemin sevgisi bana her şeyin üstesinden gelebileceğim inancını verdi her zaman.
Aramızdaki bağlılık, sadece kan bağı değil, aynı zamanda ruhlarımızın birbirine olan yakınlığı. O, beni büyütürken bana sadece sevgi ve şefkat vermedi, aynı zamanda güçlü olmayı, sabretmeyi ve her zaman kalbimle hareket etmeyi öğretti. Belki de bu yüzden annemle aramda bu kadar derin bir bağ var; çünkü bana sevginin en saf halini Annem gösterdi.
Annemle aramızdaki bu özel bağ, sadece bir anne-evlat ilişkisi değil, bir ömür boyu sürecek bir yol arkadaşlığı. Bu bağ, her gün beni büyütür, güçlendirir ve hayata daha sıkı sarılmamı sağlar. Onunla olan bağım sayesinde biliyorum ki, hayat bana ne getirirse getirsin, asla yalnız kalmayacağım. Annem her zaman yanımda olacak.
Belki bu dünyadaki en güçlü bağlardan biri bu; anne ve evlat arasındaki koşulsuz sevgi ve sadakat bağı. Her gün anneme ne kadar minnettar olduğumu kelimelere dökmek zor olsa da, biliyorum ki aramızdaki bu bağ her şeyin ötesinde, hep var olacak. Annemi sevmek, ona bağlı olmak benim için bir ayrıcalık ve bunu her gün hissetmek beni dünyanın en şanslı insanı yapıyor...
Mukadder ben; Annesine olan bağlılığı, minneti, Teşekkürü ve sevgisi her geçen gün daha da derinleşen...
Sevgilerimle...
