“3 Aralık Dünya Engeller Günü”
1992 yılında Birleşmiş Millet kararı ile 3 Aralık “Uluslararası Engelliler Günü” olarak kabul edilmiştir.
Engellilik doğuştan veya sonradan herhangi bir sebeple, bedensel, ruhsal, zihinsel ve sosyal yetilerini kaybetmek, normal yaşamın gereklerine uyayamama olarak tanımlanmaktadır.
Aslında “3 Aralık Dünya Engelliler Günü” uluslararası bir farkındalık günü olarak idrak edilmelidir. Hepimizin sevgi ve hoşgörü ile toplumun her bireyinin eşit olduğunu hatırlama ve bu bilinci içselleştirme günü…
Dünya Engelliler farkındalık gününde hepimiz çok iyi bilmeliyiz ki ; engelli olmak bir ayıp ya da eksiklik değildir. Toplumdaki her birey yaşam süresi içerisinde engelli olabilir. Yani başka bir ifade ile hepimizin birer engelli adayı olduğumuz gerçeğinin farkında olmamız gerekmektedir.
Engellilik konusu sadece engelli bireyleri ve ailelerini değil, toplumun tüm kesimlerinin ilgilendiren önemli bir konudur. Bunun için her birey bu önemli konuda duyarlı olmalı ve sorumluluk bilinci geliştirmelidir. Böylece toplum olarak dayanışma ve yardımlaşma duygularımızın güçlenmesini sağlamış oluruz.
Engelli bireylerin toplum içinde mutlu bir yaşam sürmeleri için çaba göstermek, onlara ulaşarak sorunlarına sahip çıkmak, devletin ve yanı sıra toplumdaki tüm bireylerin en önemli sorumluluklarından biridir.
Engelli olmalarına rağmen, hayat mücadelesi veren, sosyal hayatın içerisinde var olmaya çalışan engelli bireylerin; sosyal ve iş hayatının bütün alanlarında aktif bir biçimde yer alabilmelerini ve toplumla bütünleşmelerini sağlamak başta devlet olmak üzere, hepimizin ortak vazifesidir. Hepimiz bunun farkında olmalıyız.
Engelli bireylere gerekli fırsatlar sunularak onların sosyal, kültürel, edebiyat, spor ve her alanda yaşama dahil olmalarını sağlamak, sahip oldukları potansiyellerini ortaya çıkarmalarına yardımcı olmak noktasında bireysel gayretimizi esirgememeli; devlete ve kurumlara elimizden geldiğince destek vermeliyiz.
Asıl engel, engelli olanlarda değil, onları engelli gören zihinlerdedir! Sevgi, dayanışma ve empati ile engelsiz bir yaşamı inşa etmek mümkündür.
Mukadder ben; birbirimizi anladığımız ve birbirimizi sevgi ile yaklaştığımız her an bir engelli daha yıkabileceğimize ve yaşamın herkes için mutlu kılabileceğimize inanan…
Sevgilerimle
