Her Sevgililer Gününde tıpkısının aynısı, bir o kadar da yapmacık görüntüler izler, söylemler duyarız. Nasıl da sıradandır, bayağıdır...

Her Sevgililer Gününde tıpkısının aynısı, bir o kadar da yapmacık görüntüler izler, söylemler duyarız. Nasıl da sıradandır, bayağıdır...

Herkes ‘sevgiden’ söz eder, sevgi dolu olduğuyla övünür... Oysa gerçek çok farklıdır. Bırakın sevmeyi, kimsenin birbirini sevmeye niyeti dahi yok! Evet, bu bir tezat gibi görünüyor ama gerçek…

Zaten samimi bir sevgiden bahsediyor olsaydık, bu günü "Sevgililer Günü" değil de "Sevgi Günü" olarak kutlardık. Kutlardık derken bence "sevgi, sevmek, sevilmek" gibi çok değerli olan bu kavramlar bir gün kutlanıp geri kalan zamanlarda da hiç yokmuş gibi davranabileceğimiz içi boşaltılmış, basitleştirilmiş kavramlar olmamalı... Yani aslında "sevgi" sözcüğü ticari kaygılar adına heba edilmemeli...

***

Evet, kabul etmek gerekir ki; sevgimizi gösterebilen bir toplum olamadık maalesef. Sevgimizi göstermek ayıp olarak algılandı. Öyle ki büyükbabası ve babası tarafından bir defa dahi kucaklanmadan, hayatı boyunca bir defa öpülmeden büyümüş ne çok akrabamız, yakınımız var.

Çocuğuyla ne kadar az duygusal bağ kurarsa, ne kadar az gülerse o kadar ciddi ve ağırbaşlı görülüyor insanlar. Dahası bu haliyle öne çıkanlar aile içinde güçlü bir ebeveyn olarak kabul görüyor, övgüler diziliyor…

Hal böyle olunca sevgisini gösteremeyen, bastıran ve daha da acısı sevemeyen bir topluma dönüşmek kaçınılmaz oluyor.

***

Sevmek ve sevdiğini söylemek, cömertçe göstermek varken, sizce de Sevgililer Günü'nde gazetelere, televizyon ekranlarına. Sosyal medya paylaşımlarına yansıyan göstermelik, içi boş olan sevgi şovları kötü sahnelenen bir tiyatro oyununa benzemiyor mu?

Ama benim hâlâ umudum var. Çünkü şimdilerde yeni jenerasyonun sevgiye olan yaklaşımı eskiler gibi değil. Doğru olduğu sanılan tutumlar artık değişmeye başladı. Tam istenilen ölçüde olmasa da sevmek ve sevgisini göstermek konusunda daha bilinçli davranış biçimlerine rastlar olduk...

Umarım bu olumlu tablo toplum olarak bize önce kendimizden başlayarak ailemizi, çocuklarımızı, yakınlarımızı, arkadaşlarımızı gerçek anlamda sevebilmemizi öğretir. Ancak bu şekilde gönlümüz zenginleşir ve birbirimize sevgimizi gösterebiliriz.

***

Mukadder ben; sevgiyi çok değerli bulan,  birbirini gerçekten sevebilen ve sevgisini gösterebilen bireylerden oluşan sevgi dolu bir toplumu arzulayan...

Sevgilerimle…